Musisz więc wiedzieć, że wyżej wymieniony dżentelmen, kiedy tylko był w wolnym czasie (co było głównie przez cały rok), oddawał się czytaniu rycerskich ksiąg z taką żarliwością i zapałem, że prawie całkowicie zaniedbywał pościg za swoimi sportami polowymi, a nawet za zarządzaniem swoimi majątkami; i do takiego stopnia jego zapał i zauroczenie poszły, że sprzedał wiele akrów ziemi uprawnej, aby kupić książki rycerskie do czytania, i przywiózł do domu tyle z nich, ile mógł dostać.

Ale żaden z nich nie podobał mu się tak dobrze, jak słynna kompozycja Feliciano de Silva, ponieważ ich jasność stylu i skomplikowane pychy były jak perły w jego oczach, zwłaszcza gdy w swojej lekturze natknął się na zaloty i kartele, gdzie często znajdował takie fragmenty, jak „powód nieracjonalności, z którym mój rozum tak osłabia mój rozum, że z rozumem szepczę na Twoją piękność”; czy też „wysokie niebiosa sprawiają, że zasługujesz na pustynię, na którą zasługuje Twoja wielkość”.